Uważam, że zarówno pierwsza jak i druga część były żałosne. Wszystkie sceny z walką
omijałam, na to się nie dało patrzeć, jak człowiek z żelaza o imieniu Chulbul jednym
paluszkiem sprawia, że ludzie fruwają w powietrzu, czy nic się z nim nie dzieje, gdy ktoś go
uderzy.. A na końcu i tak wszystkich zabija bez żadnych konsekwencji. Absurdy nad absurdami.
Dodatkowo, jego żona w ciąży, a on się zabawia z Munni czy inną Kareeną.. wiem, że to miało
ubarwić cały film, ale wolałabym popatrzeć na te piosenki bez filmu, nie myśląc jaki jest w nich
sens.
I na koniec miłość naszego policjanta.. Wszystko takie mdłe i sceny również bez większego
sensu i wątku.
A jeśli chodzi o gatunek "komedia", to się też nie zgadzam. Żarty tak żałosne, że dla mnie to był
dramat. Dramat, że w ogóle ktoś takie coś wymyślił...